Λυπάμαι που λέω ότι η παλιά Φλωρεντία έχει πεθάνει. Ανυψώσαμε αυτό το κόκκινο του Ρόουντ Άιλαντ από ένα κοτόπουλο μωρό πριν από αρκετά χρόνια, κοσμούσε τις σελίδες του το βιβλίο μου και έδωσε ένα σταθερό ρεύμα αυγών για μας μέσα από μεγάλο μέρος της ζωής της. Εργάστηκε σκληρά στο σπίτι μας πριν εγκατασταθεί στη συνταξιοδότηση και θα χάσει πολύ.
Μωρό Φλωρεντία
Έγραψα πρόσφατα για τη μόλυνση που την έλαβε χώρα – κάτι που δεν ήταν τρομερά ασυνήθιστο σε πολύ παλιά κοτόπουλα που έχουν θέσει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα. Την αντιμετωπίσαμε με αντιβιοτικά για περίπου μια εβδομάδα και μισή, δύο φορές την ημέρα, χωρίς βελτίωση.
Εάν είχε φτάσει σε αυτό το Σαββατοκύριακο, η θεραπεία με αντιβιοτικά θα ήταν πλήρης. Θα την σκοτώσαμε αν συνέχιζε να μην δείχνει βελτίωση. Όπως ανέφερα σε ένα πρόσφατο σχόλιο, δεν θα την φάτουμε από τότε που είχε λοίμωξη και αντιμετωπίστηκε επίσης με αντιβιοτικά.
Φλωρεντία και Μάουντ στις ημέρες δόξας τους
Δεν πίστευα ότι θα ήμουν λυπημένος. Σίγουρα, έσπασα όταν οι ηλικιωμένοι μας λαγωνικοί πέθαναν από καρκίνο, αλλά τα ζώα των αγροτών είναι διαφορετικά. Έχουν πιο σκληρές ζωές στα στοιχεία. Τα κοτόπουλα εργάζονται – μας δίνουν αυγά και τους δίνουμε ασφάλεια. Είναι περισσότερο μια συμφωνία μεταξύ των δύο μερών από ό, τι είναι ένας δεσμός.
Η απώλεια της Φλωρεντίας σηματοδοτεί το πέρασμα του χρόνου και ίσως γι ‘αυτό βρίσκω τον εαυτό μου απρόθυμα συναισθηματικό. Ήμασταν βρεγμένοι πίσω από τα αυτιά με την πατρίδα όταν την πήραμε για πρώτη φορά στο κατάστημα τροφοδοσίας. Όταν σταμάτησε να βάζει τακτικά, αποφασίσαμε να μην την κρεμάσουμε, αλλά να την αφήσουμε να ζήσει μαζί μας.
Δεν είναι ένα κακό σύστημα για να χτυπήσετε τα παλαιότερα κοτόπουλα και να τα αντικαταστήσετε με νεότερα στρώματα κάθε δύο χρόνια – στην πραγματικότητα, είναι ο πιο πρακτικός τρόπος για να κρατήσετε τα κοτόπουλα από πολλές απόψεις. Αλλά σχηματίσαμε μια προσκόλληση στη Φλωρεντία κάπου ανάμεσα στο αγρόκτημα και το αγαπημένο κατοικίδιο ζώο.
Κάθε κοπάδι που αυξάνουμε γίνεται όλο και λιγότερο από μια συναισθηματική προσκόλληση. Αλλά φαίνεται απλά αδύνατο να ξεχάσουμε ποτέ αυτές τις πρώτες κότες που μας δίδαξαν τόσο πολύ για τη ζωή σε μια εξοχική κατοικία και τι σημαίνει να κολλήσουμε με τα ζώα μέσα από παχύ και λεπτό, μέσα από καταιγίδες χιονιού και πάγου, θερμικά κύματα και επιθέσεις ρακούν. Ξεκουραστείτε στην ειρήνη γλυκιά Φλωρεντία. Ήσασταν χαρά να έχετε ως μέρος της οικογενειακής μας οικογένειας.
